Pierwszy rok życia dziecka jest bardzo dynamiczny w jego rozwoju psychomotorycznym osiągając tzw. kamienie milowe. Szybko rozwija swoje umiejętności motoryczne (zaczynając od uniesienia główki na nauce chodzenia kończąc) i emocjonalne. Każde dziecko osiąga nowe umiejętności we własnym czasie dlatego nieznaczne ich opoźnienie lub przyspieszenie nie powinno być niepokojem rodziców. Ważne aby lekarz pediatra monitorował rozwój dziecka w celu wykluczenia ewentualnych nieprawidłowości.
Przez 1 miesiąc życia noworodek występuje w pozycji zgięciowej ciała, występuje silnie zaznaczony odruch ssania i szukania, zwraca się w stronę dźwięku, uśmiecha się w odpowiedzi na głos, odwraca się się w kierunku bodźców wzrokowch.
W okolicy 2 miesiąca życia unosi głowę w leżeniu na brzuchu, trzyma przedmioty w ręku, wydaje nieartykułowane dźwięki, wodzi wzrokiem w poziomie, dłuższe okresy czuwania w ciągu dnia.
W okolicy 4 miesiąca życia unosi klatkę piersiową w leżeniu na brzuchu, zaczyna chwytać przedmioty znajdujące się w jego otoczeniu, grucha, uspakaja się gdy się go bierze na ręce lub do niego mówi, wyraża swój smutek, radość, niepokój.
Niedługo później, czyli około 6 miesiąca życia podciąga się do siedzenia, siedzi z podparciem z rękami z tyłu, potrząsa grzechotką, trzyma klocek pomiędźy dłońmi, trzyma jeden klocek w każdej ręce, patrzy w kierunku osoby, która do niej mówi, śmieje się, wykazuje zainteresowanie innymi osobami, niemowlętami (empatia).
W 9 miesiącu życia przekręca się w obie strony, siedzi stabilnie, przenosi przedmioty, patrzy na znane przedmioty po ich nazwaniu, rozumie słowo ,,nie”, wydaje dźwięki w celu zwrócenia na siebie uwagi, bada twarz rodzica, szuka schowanej zabawki, wykazuje duże przywiązanie do rodzica.
W 12 miesiącu życia siada, raczkuje, podciąga się do pozycji stojącej, chodzi trzymane za jedną rękę, łapie toczącą się piłkę, trzyma butelkę, odwraca się wołane po imieniu, rozumie rutynowe polecenia, naśladuje gesty np. kosi-kosi, pa-pa, zabawy ,,a-kuku”, daje dzieciom przedmioty (empatia).
W pierwszym okresie życia ważne jest aby rodzice stymulowali rozwój swoich pociech. W okresie noworodkowym przez dotyk, głaskanie, spokojną mowę, przytulanie dziecka tak aby słyszało bicie serca matki (dźwięk który towarzyszył mu w okresie płodowym) lub np. słuchanie tej samej muzyki co w okresie ciąży – wpływa to uspakająco na dziecko. W okresie późniejszym np. poprzez pokazywanie i nazywanie przedmiotów, wspólną zabawę i spacery.
http://www.mp.pl/pediatria/artykuly-wytyczne/wytyczne/show.html?id=95189